Wstęp
Przystępując do budowy sieci osiedlowej należy rozpatrzyć takie aspekty jak: Skalowalność – Czyli możliwości powiększania sieci o nowych użytkowników. Z reguły każda sieć ma tendencje do rozrastania się ponad wszelkie plany i prognozy, dlatego budując sieć należy wziąć pod uwagę ten czynnik. Należy starać się uniknąć problemu „brakującego portu”. Dlatego przy budowie sieci przyjąłem założenie, że wszyscy mieszkańcy mojego bloku mogą stać się potencjalnym użytkownikami sieci i Internetu. Dodatkowo zostaje kilka portów do wykorzystania np. w celu podpięcia urządzeń sieci bezprzewodowej co umożliwi poszerzenie sieci o kolejne bloki naszego osiedla.
Niezawodność – czyli średni czas pomiędzy awariami (Mean Time Between Failure- MTBF), podawany dla urządzeń. Z racji tej że jest to sieć osiedlowa finansowana z kieszeni użytkowników nie mogliśmy pozwolić sobie na profesjonalne urządzenia sieciowe. Podstawowymi kryteriami, które miały wpływ na dobór urządzeń była cena oraz opinie innych użytkowników zaczerpnięte z grup dyskusyjnych: „pl.comp.pecet” ,”pl.comp.networking” i „pl.comp.os.linux.sieci”. Biorąc pod uwagę że moja sieć pracuje bezbłędnie już trzeci rok mogę śmiało powiedzieć że elementy sieci zostały dobrane optymalnie.
Dostępność – dostępność kompatybilnego sprzętu i oprogramowania. Przy budowie sieci zastosowałem urządzenia sieciowe firmy „Planet”, której importerem i dystrybutorem w Polsce jest Firma „Action”. Są to urządzenia sprawdzone i mimo stosunkowo niskich cen ich jakość oceniam bardzo wysoko. Dodatkowo są one cały czas dostępne na rynku i maj ą długi okres gwarancji.
Konfiguracja sieci
W przypadku systemu Windows 95/98, bo taki system najczęściej jest na stacjach klienckich używany, konfiguracja sieci jest zadaniem względnie prostym ze względu na wbudowanie mechanizmów obsługi sieci w sam system. Biorąc pod uwagę to, do jakich zadań komputer ma być wykorzystywany, możliwe są do instalacji trzy protokoły sieciowe:
o NetBEUI – protokół używany w aplikacjach, Microsoftu, który jednak nie zdobył większego uznania, choć może być z powodzeniem wykorzystywany do dzielenia plików i drukarek w małych sieciach MS Networking;
o IPX/SPX – wykorzystywany do łączenia z serwerami pracującymi w oparciu o system Novell Netware;
o TCP/IP – wykorzystywany w systemie Novell Netware 5 oraz przede wszystkim przy łączeniu sieci rozległych, czyli w Internecie.
Ponieważ obecnie sieci lokalne są wykorzystywane najczęściej do pracy w sieciowych systemach operacyjnych (Novell, Linux, Windows NT) oraz do dostępu do Internetu, praktycznie stosuje się tylko dwa ostatnie protokoły sieciowe.
Nic nie stoi na przeszkodzie, aby instalować wszystkie protokoły, ale przyczynia się to zazwyczaj do spadku wydajności sieci. Dlatego też instaluje się jeden, lub tam gdzie jest to konieczne, co najwyżej dwa (na przykład IPX/SPX do łączenia się z serwerem Netware oraz TCP/IP do łączenia się z Internetem). Jeśli sieć lokalna wykorzystywana jest tylko do dostępu do Internetu, wtedy konieczne jest zainstalowanie tylko tego ostatniego.